De laatste wedstrijd

Het is 09.00 uur. De deur van de slaapkamer gaat open en een slaperig meisje valt op het bed en wil een knuffel. Dan valt het woord voor vandaag. Honkbal. 
Ik moet straks mijn tas nog pakken. We moeten er op tijd zijn. Hoe laat moeten we dan weg? Gaan we op de fiets? Kan ik voor de BBQ en disco thuis douchen? 
Deze en 100 andere grote en kleine vragen passeren de revue.

Dan is het zover. Fiets pakken en of ik wil opschieten. Straks zijn we te laat!!

Bij het veld staat iedereen al in de startblokken voor de laatste wedstrijd van 2021. Er wordt nog even gekletst. Hilversum is er ook al!
Het veld op. In de dug-out is de spanning te snijden. De eerste bal, de eerste slag, het eerste honk. “Drie slag” bestaat niet. Plezier wel.

De vaste plekken zijn ingenomen. Maartje, Anne-Fleur, Petra, Kathy en Evelien staan er weer. Zomaar. Omdat ze het leuk vinden. Omdat iets hun vertelt dat dit hun missie is. Omdat al die ouders hun kinderen toevertrouwen aan deze professionele amateurs. De Gouden Harten Damesclub.
Alles is weer geregeld.

De BBQ staat klaar, de hamburgers en de kippenbouten liggen koud, de broodjes worden opengesneden en de volgende fase breekt aan. Wie de wedstrijd gewonnen heeft? Geen idee. Is ook helemaal niet belangrijk.  Er is gespeeld. Dat is meer dan genoeg.

De hamburgers worden verorberd en de kippenbouten vertrekken er rap achteraan. 
Dan volgt de disco. Het feest wordt geopend met Bacardi/lemon en iets met zwemmen. Daarna gaat het los. Vooral gezelligheid.
Terug naar huis gaat het vooral over het kickboksen van volgende week. En over het trainen in de zaal. En of de trainers er allemaal bij zijn.
En dan realiseer je je opeens dat dit voor het G-team zoveel meer is dan alleen een spelletje. Het is ook een stukje van hun toekomst. Van hun zijn.
Alle trainers weer bedankt voor de inzet. Jullie hebben deze groep tot een team gemaakt.