“Openingsday” voor onze junioren U-21 zoals dat sinds 2 seizoenen heet!

Op 20 april dus pas en de dagen daarvoor leek de kans klein dat er, vanwege de vele regen die gevallen was en nog verwacht werd, überhaupt gespeeld zou worden.

Om 11 uur ’s morgens werd door de “interimcoach” van die dag besloten dat het met behulp van de grote sponsen mogelijk moest zijn om een bespeelbaar veld te krijgen. En toen “weergoeroe” Bert Vivie aangaf dat het om half 5 pas weer zou gaan regenen werd besloten om Hilversum Hurricanes te laten komen.

Met precies 9 spelers werd even na 2 uur begonnen met de wedstrijd waarbij het voor mij prettig was dat Stijn Sjardin, één van de “veteranen” van het team nog geblesseerd is en zodoende de coaching op het 3de honk voor zijn rekening kon nemen zodat ondergetekende zich volledig op het spel zelf kon concentreren.

Ik vermoed dat de 5 spelers die mij nog nooit als coach hebben gehad wel even hebben moeten wennen aan de manier van coachen. Maar heel prettig was het feit dat ze niet alleen goed luisterden, maar ook echt uitvoerden hetgeen ik van ze vroeg. Met wisselend succes maar dat hoort er sowieso bij. En hoe ging het dan in de wedstrijd? Het spaarzame publiek (wat wil je ook met de druilerige omstandigheden en de vrijwel constante dreiging van een plensbui) zag een team waarvan de wil om er een goede wedstrijd van te maken duidelijk afstraalde. Even leek het in de 2de inning helemaal fout te gaan. Hidde Woldendorp, de startende werper, kreeg eerst een harde klap tegen en verloor daarna even de controle over zijn worpen waardoor Hilversum uitliep naar een 4 – 0 voorsprong en ook nog eens een loper op het 3de honk terwijl er nog niemand uit was. Toen volgde er ook nog een verre klap in het linksveld waarop de loper op het 3de honk direct naar thuis werd gestuurd door de coach van Hilversum. Deze had echter geen rekening gehouden met Benjamin van der Most. Deze wist met een uiterste poging de klap te vangen en vervolgens de bal perfect naar onze 3de honkman (broer Tobias) te gooien waardoor er een fraai dubbelspel ontstond.

De laatste nul van die 2de inning werd gemaakt nadat de laatste slagman van Hilversum weliswaar 3-slag kreeg maar hijzelf toch het eerste honk kon bereiken omdat de bal doorschoot onder de catcher door. Er stond echter ook een speler van Hilversum op het 3de honk en die dacht op die doorgeschoten bal thuis te kunnen komen om zo hun 5de punt te scoren.

Opnieuw een misrekening! Een razendsnel herstel van Connor Broens (onze catcher op dat moment) en de alerte Hidde betekende dat de 3de nul op de thuisplaat gemaakt werd. En daarmee was het kruit van Hilversum verschoten!

En hoe deden The Red Caps het dan?

Hidde Woldendorp, als pitcher heel aardig op dreef was met 2 honkslagen ook goed op dreef en scoorde in de 2de inning ook ons eerste punt. Dus was 1 – 4 ook de stand na 2 innings.

In inning 3 trokken we de stand gelijk onder andere via een verre klap die hun linksvelder (gelukkig voor ons) liet vallen en geduldig wachtend op een goede bal om te slaan. Het was niet hun schuld dat de werper van Hilversum veel meer wijd dan slag gooide. Daar werd dan ook goed van geprofiteerd.

Nadat Eachann Broens in de 3de inning verhuisd was van de korte stop positie naar de heuvel hield hij, met 5 x 3-slag de mannen uit Hilversum in bedwang en wist Eachann zelf in onze helft van de 4de inning het 5de en dus winnende punt te scoren!

En of het zo moest zijn, niet om half 5 maar om 10 over 4 (we waren ongeveer 1 minuut klaar met de wedstrijd), stortte de regen met bakken uit de hemel.

Ik vond het leuk om dit team te mogen coachen, ook al blijft het bij deze ene keer, want zo kan ik zeggen dat zij er voor gezorgd hebben dat ik met een perfect record de junioren gecoacht heb! En ik heb niet iedereen genoemd maar ik heb ook van de niet genoemde jongelui genoten, jullie plezier gezien hebbend. Hou deze spirit het hele seizoen vol jongelui!

Leo Kerkhof.